Początek jest podobny do tego, co możemy spotkać w tego typu serialach. Główny bohater to Dev, trzydziestoletni aktor zarabiający głównie na pracy w reklamach. Jego życie w Nowym Jorku to kolejne castingi, podczas których Dev próbuje walczyć ze stereotypami, ponieważ dla większości osób Hindus powinien mówić łamanym akcentem. To także spotkania z przyjaciółmi, rozmowy przy kawie i randki.
Co jednak wyróżnia ten serial i co tak bardzo mi się w nim spodobało?
Przede wszystkim, to w jaki sposób ta historia jest opowiadana. Aziz tak naprawdę pokazuje własne życie i swoje dotychczasowe doświadczenia. I nie są to dylematy polegające na wyborze kawy w Starbucksie. W każdym odcinku czuć osobisty wkład, trochę intymny element, który sprawia, że coraz bardziej lubimy głównego bohatera i po części się z nim utożsamiamy. Tak było w epizodzie poświęconym rodzicom (w którym notabene zagrali faktyczni rodzicie Aziza), gdzie podczas kolacji, Dev dziękuje im za wszystko co dla niego zrobili. Podczas wspólnego posiłku rodzice opowiadają historię swojej młodości i wspólnego życia zanim trafili do Nowego Jorku. Jak często zdarza nam się taka refleksja? Jak często jesteśmy skłonni to tak prostych, ale jednocześnie niezwykle trafiających w punkt zachowań?
Master of None to serial komediowy, ale nie próbuje nim być na siłę. Jest świetnie napisany i muszę przyznać, że jak na gościa, który dopiero przekroczył 30-stkę, Aziz Ansari wykonał kawał świetnej roboty. No, nie był przy tym sam. Współscenarzystą i producentem jest Alan Yang, przyjaciel Aziza, z którym poznali się na planie Parks and Recreation.
Drugi sezon najprawdopodobniej pojawi się w 2017 roku.
Serial dostępny jest zarówno z lektorem jak i napisami.
Filmweb 7,4; IMDb 8,3; Rotten Tomatoes 100%
PS Polecam również dwa świetne stand-up’y w wykonaniu Aziza – Buried Alive oraz Live at Madison Square Garden.